Odp: Chłopak chce się zabić przeze mnie, POMOCY Człowiek to istota stadna, nie zgodzę się z tym, że lepiej żyć samemu, samej. Chyba, że ma się wielu przyjaciół.
... bo za bardzo kocham mamę. Mam 16 lat. Mieszkam z ojczymem Tomaszem, z mamą i z bratem Krzyśkiem (Tomasz jest jego ojcem biologicznym). Tomasz ciągle się wydziera na mnie i na moją mamę, traktuje ją jak psa, mnie zresztą też. Cały czas jej coś wypomina, jest niesprawiedliwy. Jest też strasznie leniwy i chce, żeby wszyscy robili wszystko za niego. Śpi do 11, potem wychodzi do pracy, dociera chyba na 12 (a powinien chodzić na 9 Moja mam robi wszystko w domu - pierze, gotuje, sprząta, odkurza, zajmuje się moim bratem, który ma lekki autyzm, bawi się z nim, uczy go, pomaga przy uczeniu mnie itd. A tamten nie robi nic. Serio. Jak po pracy wraca do domu około 17-18, to siada przed telewizorem/komputerem i tak do 1 w nocy. I robi wielkie gó*no. Zarabia o 4 stówy więcej od mojej matki, która opłaca wodę, mieszkanie, internet. On opłaca tylko prąd. Nigdy nie robi zakupów. Moja mama nie zarabia dużo, więc to nie jest taka radocha wydawać każdego dnia 30 zł na jedzenie dla całej ,,rodziny". Kiedy kupi chleb, Tomasz zżera połowę. Ostatnio kupiła ser za 8 zł, zjadł cały. Kupiłam jej czekoladki na walentynki za 11 zł, to wyżarł bez pytania nawet. Jasne, każdy pomyśli, że to nic. Rada:,,Niech wezmą rozwód". Cha, cha. Gdyby to było takie proste. Tomasz wychowuje mojego brata dzięki komputerom i telewizji. Serio. On nie umie się nim inaczej zająć. W weekendy mama wychodzi rano kupić jedzenie, jakieś ciasto itd. Krzysiek budzi się około 9 rano, Tomasz włącza mu telewizję, i on ogląda no do 12. Czy dziecko z AUTYZMEM powinno być tak wychowywane? No chyba nie. Dlatego moja mama nie chce go z nim zostawić. Oni zawsze się kłócą w kuchni. Mój pokój jest obok i wszystko, WSZYSTKO słyszę. Strasznie dużo płaczę. Czasem mam ochotę zwalić szafy, porozwalać komputer, rzucam przedmiotami albo wbijam sobie paznokcie jednej ręki w drugą tak, żeby mnie zabolało. I kurde, no to jest nienormalne! Ja nie chcę być psychiczna, ale moje życie mnie ku temu prowadzi. A teraz reszta. Nie mam przyjaciół. Mam koleżanki, które non stop nawijają o swoich włosach, chłopakach, którzy na nie spojrzeli, o tym, że dostały piątkę, a nie szóstkę. Wkurzające i to naprawdę bardzo. Mam ochotę wrzasnąć w twarz tym wszystkim idiotkom, jakie ja mam p******* życie. Ale nie mogę. Bo by tego i tak nie zrozumiały. Co do chłopaków, no lubię wszystkich, na pewno bardziej od dziewczyn, ale nie ma takiego, któremu mogłabym się z tym zwierzyć. Jedyny, na którym mi zależy, nie odzywa się do mnie od miesiąca. I nie wiem, o co chodzi, a nie mogę się zapytać, bo my nie byliśmy razem. A tak się fajnie zapowiadało, już nawet usłyszałam gdzieś, że mu się podobam, a tu nagle... Wszystko się spieprzyło. Ja niczego bym od niego nie chciała. Nie musielibyśmy być razem, po prostu chciałabym się czasem spotkać i tyle, żeby z nim przebywać. No, ale jest, jak mówię. Jedyną moją nadzieją jest liceum. Uczę się, ile mogę, mimo że nie zawsze mi wychodzą piątki, ale staram się - robię dodatkowe prace, zapisuję się na konkursy, słucham na lekcji, notuję. Mam nadzieję, że w liceum wreszcie poznam kogoś fajnego. Chociaż, szczerze, nie wiem, czy ktoś taki w ogóle istnieje... Nie liczę na zmianę w mojej pseudorodzinie, mam nadzieję, że zmieni się na lepsze sytuacja z tym chłopakiem. Na prawdziwą przyjaźń już też nie liczę. W sumie nie liczę na nic. Chociaż.... Liczę na cud. :) KOBIETA, 16 LAT ponad rok temu Witam, Twoja sytuacja w domu jest rzeczywiście bardzo trudna. Rozumiem, że jest Ci ciężko i męczysz się, widząc, jak Twoja mama bardzo się stara, a pomimo to nie dostaje pomocy od swojego męża. Jednak nic na to nie możesz poradzić. Twoi rodzice są dorosłymi ludźmi i muszą sami rozwiązywać swoje problemy, nie możesz ingerować w ich życie. Zrozumiałe jest to, że taka sytuacja wywołuje w Tobie złość i niechęć do ojczyma. Powinnaś porozmawiać z kimś o swoich uczuciach i problemach, z którymi się obecnie borykasz. Możesz skorzystać z pomocy pedagoga szkolnego, z pewnością okaże on zrozumienie i dostarczy Ci wsparcia. Spróbuj również porozmawiać z mamą, wyjaśnij jej, jak się czujesz, kiedy słyszysz kłótnie za ścianą. Postaraj się, żeby była to spokojna rozmowa bez krzyków i wypominania. Piszesz również, że brakuje Ci bliskiej osoby i nie masz przyjaciół. Sugeruję, żebyś bardziej otworzyła się na ludzi, wyjdź czasem gdzieś ze znajomymi, nawet jeśli nie masz ochoty. Może to pozwoli Ci oderwać się na chwilę od problemów. Jeśli chodzi o Twojego kolegę, który przestał się do Ciebie odzywać, to wiedz, że pomimo tego, że nie byliście parą, masz prawo dowiedzieć się, o co chodzi. Bardzo dobrze, że korzystasz z dodatkowych zajęć w szkole, bierzesz udział w konkursach. Oznacza to, że jesteś ambitną osobą, która wie, co chce osiągnąć i jak tego dokonać. Nie rezygnuj z tego, z pewnością osiągniesz zamierzone cele. Proponuję Ci, żebyś rozważyła zapisanie się na jakieś zajęcia sportowe. Będzie to świetna okazja do poznania nowych ludzi, a ćwiczenia fizyczne pomogą Ci rozładować napięcie w sposób konstruktywny. Trzymam kciuki za Twoje powodzenie i pozdrawiam serdecznie. 0
Nie wiem co jej odbiło, ale ona powiedziała że jak ja nie dostanę renty (jej zdaniem jestem nie zdolna do pracy) to że mnie zamorduje i będzie wiedziała wtedy że mi się nic nie należy ale ja bym chciała pracować a ona mówi ze nie mam iść do pracy bo sobie nie dam rady..najpierw mi mówi że mam iść zarobić na siebie gdy
--> Archiwum Forum [1] klawisz11 [ Pretorianin ] moja miłośc chce sę zabić witam przed chwilą się dowiedziałem że moja miłoość chce się zabić . Nie wiem co mam teraz zrobić bo jak ona się zabije to ja też się zabije . Nie moge przestać o tym myśleć . Proszę pomóżcie mi [2] eJay [ Gladiator ] Ach te mlodziencze fantazje...Zapal sobie papierosa, wypij 2 piwka i zapomnisz o tym:) SULIK [ olewam zasady ] klawiszku kochany jak sie chce zabic to najprawdopodobniej z twojego powodu, zabij sie pierwszy i pokaz kto ma w tym zwiazku jaja wysiu [ ] Twoj komputer ma zamiar sie powiesic? klawisz11 [ Pretorianin ] ejay -------------------------->bez przesady widziałem na własne oczy jak chciała podciąć żyły sobe poznałem ją w sanatorium bo byłem jesteśmy z tego samego miasta sulik--------------------------> nie z mojego tylko z kogoś innego N_U_N [ Kierownik Oredownik ] "to ja RATUJ" :))) [7] squallu [ saikano ] to nie siedz na kompie tylko ja gdzies wez i porzadnie i szczerze porozmawiajcie nie badz bierny!!!!! Chacal [ ? ] chciałem napisać coś o przedszkolach ale nie będę złośliwy. 99% tych którzy chcą popełnić samobójstwo nie biorą nawet noża do ręki. 99% tych co wzieli nóż nie używa go i odkłada. I jeszcze z 50% tych co używa mimo wszystko przeżywa. Więc nie masz się czym martwić. klawisz11 [ Pretorianin ] squallu----------------------> nie pójde do niej bo jest 21 , mieszkam od niej 10km i mama mi nie pozwoli o ijeszcze mamy tylko 12 lat nun-------------------> to co u squalla chackal ------------------------------> ale zawsze jest ten jeden procent [10] DiaBLicA_88 [ Pretorianin ] wiesz klawisz nie znam dokladnie twojej sytuacji ale wydaje mi sie ze jeseli twoja milosc chce sie zabic to musi miec ku temu powazne powody powinnienes z nia o tym porozmawiac dobrze wiem jak sie czujesz moj byly chcial sie powiesci jak go zostawilam :( cudem go uratowali jak juz mial line i wszystko przygotowane ;/ wiesz pogadaj z nia na powaznie popros zeby tego nie robila i pokaz jej jak bardzo ja kochasz i ze zrobisz dla niej wszystko powinna to zrozumiec i zapewnij ja ze jezeli ma jakis problem to nie musi odrazu sie zabijac wystarczy o tym pogadac zawsze jest jakies wyjsce postaraj sie jej pomoc [11] BarD [ Leningrad Cowboy ] klawisz, ona sie nie zabije. uspokoj sie. pogadacie jutro pojedz do nie jutro i pogadajcie o tym, ze ty nie chcesz zeby ona sie ci sie podoba taka jaka jest. Artur20 [ Generaďż˝ ] Znowu czuć że wakacje się zbliżają. DiaBLicA_88 [ Pretorianin ] hehhe macie 12 lat wiesz w takim wieku jest zauroczenie a nie milosc ;) a co do zabijania hehehehehe wiesz co pewnie sobie jaja z ciebie robi bo nie wieze ze wieku 12 mozna miec na tyle powazne problemy klawiszQ wyluzuj problemy ci sie dopiero zaczn ;) [14] stanson_ [ sta-N-son ] Ja też się zaraz zabiję; rozlało mi sie ostatnie piwo!!!!!!! Żegnaj GOLu!!! [15] Artur20 [ Generaďż˝ ] stanson--> nie zabijaj się! Prześlę Ci mailem jakiegoś browarka, bo mam tu całą zgrzewkę. Wolisz z lodówki czy nie? Tyrone [ Generaďż˝ ] snif snif -- wakacje stanson_ [ sta-N-son ] Artur20 --> to wbijam sie do Ciebie, zabije się jutro :-))) [18] Artur20 [ Generaďż˝ ] stanson--> w porzadku, to włożę do lodówki kolejne 3 klawisz11 [ Pretorianin ] diablica--------------------> tylko jak gadałem z nią na gg to kazała jej dać spokój a ja nie mogę wytrzymać co jej powiedzieć jest teraz dostępna Coy2K [ Veteran ] zapalmy fajke ziela na znak pokoju i harmonii ;-) stanson_ [ sta-N-son ] JESTEM ZA!! :-)) [22] Weakando [ Senator ] klawisz 11 --> powiedz jej tak: "Kocham Cię mój skarbeńku, bez Ciebie żyć nie moge. Jeśli masz jakieś problemy to możesz ze mną szczerze o nich porozmawiać, postaram Ci się pomóc jak tylko moge." :D [23] Trzepiskor [ SETH ] no i co a niech sie zabija a co [24] Weakando [ Senator ] Jak nadal chce się zabić to wyślij ją do Warszawy na ulice Karmelicką, to ją pozytywnie nastawie do życia :) wildwolf [ Legionista ] banda kretynów co ma wiek do popełnianych czynów (w tym przypadku samobójstwa) dziewczyna potrzebuje czułośći i zapewnienia ze nie jest sama w problemach a co do jej prób samobójczych w takim wieku to jedyny powód jaki mi sie kojarzy to molestowanie seksualne dziewczyna nie wie co robic i wnioskuje ze jedynym rozwiazaniem jest smierc..... [26] SirGoldi [ Gladiator ] "Każdy kiedyś umiera... jeden młodziej, jeden starzej" :) Skąd wogóle sobie wymyśliłeś że chce się zabić? Mówiła Ci to czy co? [27] Qba19 [ Junior WRC ] Coy2k -> już odpalam :) ekhm... komu podać? EwUnIa_kR [ Legend ] zieeeeeew yyy sorki do złego wątku się wpisałam:D.. ale skoro już tu jestem to ..życie jest piękne:-)...Wypowiedź została zmodyfikowana przez jej autora [2004-06-21 22:00:48] [29] DiaBLicA_88 [ Pretorianin ] wildwolf------> moze i masz racje ale wiesz hmm klawisz nie napisal konkretnego powodu czemu chce to zrobic wiesz moze poprostu laska ma taki kaprys i chce sie zabic wiesz ale wydaje mi sie ze w wieku 12 lat to raczej nie ma sie powaznych problemow milosnych ;) powod to mozliwe ze beda sprawy rodzinne ale to juz klawisz musi wyjawic ten powud ale mozliwe tez ze laska tam pisze bo chce sie go w jakis sposob pozbyc to tez dobry sposob ;) © 2000-2022 GRY-OnLine
Temat: Chce sie zabić CZEŚĆ ja Ci raczej nie pomogę bo sam mam kłopoty ale przeczytam co chcesz napisać wiec pisz śmiało :) mając kłopoty zrozumiałem ze ja tak jak Ty nie chce się zabić ja tak naprawdę chciałem rozwiązania moich problemów albo pozbycia się ich moja śmierć nie spełniła by powyższych warunków kłopoty by zostały wiec postanowiłem je rozwiązywać po zapytał(a) o 17:36 Moja przyjaciółka się tnie i chce się zabić co zrobić? Naprawdę mi na niej zależy i nie wyobrażam sobie życia bez niej. Proszę o odpowiedzi, które mi pomogą. Odpowiedzi Bardzo niebezpieczna jest sytuacja, kiedy ktoś wierzy, że nieporuszanie tematu samobójstwa spowoduje, że problem zniknie. To zdarza się najczęściej w rodzinach, w których w ogóle nie można mówić o porażkach, błędach, lęku, smutku, a komunikacja odbywa się na poziomie zadaniowym: „jadłeś?”, „kupiłeś?”, „odrobiłeś lekcje?”. Dorastające w takich warunkach dzieci nie uczą się, co robić, gdy pojawią się uczucia. Nie mówią więc np., że są złe i mają ochotę kogoś uderzyć, tylko po prostu to robią. Nie mówią, że mają problemy, tylko chcą się zabić. Udawanie, że próby nie było, niesie ryzyko kolejnej, bo potencjalny samobójca dostaje sygnał, że faktycznie nikogo nie taką osobę skierować do specjalistów - pedagogów szkolnych, psychologów, lekarzy. Należy poinformować rodziców lub bliskich o jej problemie. Nie należy wypowiadać słów: "przecież powinieneś być szczęśliwy", nie krytykować, nie wyśmiewać. Trzeba być blisko tej osoby. Bezwzględnie namawiać takie osoby do abstynencji - bo to używki są głównym teiggerem każ wziąć się w garść. Niezwykle ważne jest, aby zrozumieć taką osobę – przyjąć jej punkt widzenia. Nigdy nie każ osobie w takim stanie wziąć się w garść. Człowiek, który chce popełnić samobójstwa, tak jak osoba w depresji, widzi rzeczywistość w krzywym zwierciadle. Dostrzega tylko to, co złe. Swoje negatywne przekonania potwierdza tym, co się wydarzyło złego danego dnia. Z przeszłości również pamięta tylko to, co najgorsze. Nie przekonuj jej, że wszystko będzie dobrze, że prawda jest inna. Spróbuj wysłuchać, zrozumieć i zapewnić taką osobę, że nawet takie kryzysy się zdarzają i że są normalne. Ale normalne jest też, że z czasem mijają – i że to też jest przejściowy kryzys. To, co możesz zrobić, to starać się jak najbardziej odwlec w czasie decyzję o targnięciu się na swoje porównuj. Próbując pocieszyć osobę w depresji, można jej często zaszkodzić. Jedną z gorszych form pocieszania, która jest niestety często praktykowana przez ludzi, to metoda porównywania w dół. Innymi słowy: inni mają gorzej. Jakie to ma znaczenie dla kogoś, kto planuje się zabić? Jeśli inni mają gorzej, a podłamany człowiek nie potrafi doceniać tego, co ma, to raczej go ten fakt nie pocieszy – wniosek – Jestem beznadziejny. Jeśli inni mają gorzej, a radzą sobie lepiej, to co ma pomyśleć osoba, która nie potrafi sobie poradzić z czymś dużo prostszym? Wniosek – Jestem do niczego. Mniej więcej taki jest sposób myślenia załamanej osoby. Jak więc udowodnić załamanej osobie, że do połowy pusta szklanka, może być też do połowy pełna? Wydaje się, że najlepszym sposobem jest skontaktowanie jej ze specjalistami – psychiatrą oraz psychologiem lub grupą zaufania. Telefon zaufania jest pomocny dla osób, które borykają się z najróżniejszymi problemami. Jest to świetny sposób na szybki kontakt ze specjalistą, który może pomóc, może wysłuchać, a co więcej, jego wsparcie jest dostępne nieodpłatnie i 24 godziny na dobę. Jest to szczególnie dobre rozwiązanie dla tych osób, które mają opory przed spotkaniem twarzą w twarz i rozmową o osobistych problemach z obcą osobą. Jeśli ktoś z twoich bliskich ma myśli samobójcze, koniecznie zachęć go do tej formy szukania Rozmawiając z osobami spotykanymi na co dzień, którzy mają różne problemy z emocjami, z problemami zdrowotnymi, można zauważyć ciekawy stereotyp zachowania. Na jakąkolwiek propozycję udania się po poradę do psychologa (słowo psychoterapeuta działa często ze zdwojoną siłą) osoby te reagują jakby proponowano im skrajnie ostateczną formę pomocy. Wykluczają wizytę u psychiatry. Słowo „psycho” kojarzy się z czymś nienormalnym, z czymś, w co nie ma się wglądu czy wręcz ze stereotypową wizją pobytu w szpitalu psychiatrycznym widzianego oczami widza filmu „Lot nad Kukułczym Gniazdem”.To najprzydatniejsze informacje, z różnych stron. Mam nadzieję, że pomogłam:) Może pogadaj z nią zapytaj jakie ma problemy, co się dzieje i wtedy jej w tym pomóż Moja psiapsióła ma to samo :c Zgłosić to gdzieś jak najszybciej. EKSPERTkarola2672 odpowiedział(a) o 16:20 Powiedz o tym jej rodzicom, a jeśli wiesz, że faktycznie jest gotowa to zrobić (bo czasami jest tak, że ludzie mówią tak, bo potrzebują pomocy), to dzwoń po pogotowie Uważasz, że ktoś się myli? lub Jakie oznaki zachowania nastolatka jest sygnałem, że dziecko może chcieć się zabić? Wiele sygnałów wskazujących na to, że dziecko chce się zabić, to również objawy depresji. Pojawiają się zmiany w nawykach jedzenia i snu. Np. dziecko zaczyna spać zbyć długo lub cierpi na bezsenność. Utrata zainteresowania normalnymi
Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2014-03-24 21:13:41 kama33 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-12-06 Posty: 16 Temat: Matka chce mnie zniszczyćWitam. Właśnie złożyłam pozew o rozwód bo oo dawna go nie kocham i od 4 lat jesteśmy jak obcy sobie ludzie. Moja matka gdy się dowiedziała że złożyłam pozew rozwodowy powiedziała że jeśli nie wycofam pozwu to zrobi wszystko żeby sąd odebrał mi dzieci. Wynajeła adwokata mojemu mężowi, poprostu urządziła mi piekło. Dla niej nie ważne co dzieje się w domu, ważne co ludzie powiedzą 2 Odpowiedź przez tosia22 2014-03-25 00:10:34 Ostatnio edytowany przez tosia22 (2014-03-25 00:12:38) tosia22 Mój jest ten kawałek podłogi Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-02 Posty: 73 Wiek: 26 Odp: Matka chce mnie zniszczyćTrudna sprawa. Tez kiedys bylam w podobnej sytuacji, kiedy to moja mama wydawac by sie moglo ze jest gotowa renke oddac za mojego bylego chlopaka i to ja bylam ta zla ktora chce odejsc. Szkoda tylko ze to nie ona z nim byla i nie widziala jaki jest naprawde. A kiedy probowalam jej powiedziec co sie stalo jak sie zachowywal to twierdzila ze to absurd i jest to dobry chlopak. przestalam tlumaczyc.... przestalam sluchac.... Ale przykro mi bylo strasznie ze wlasna matka zamiast wspierac doluje:( 3 Odpowiedź przez Czarna Kotka 2014-03-25 01:17:42 Ostatnio edytowany przez Czarna Kotka (2014-03-25 01:18:02) Czarna Kotka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-18 Posty: 1,813 Odp: Matka chce mnie zniszczyć Sądy w Polsce nie odbierają dzieci matkom bez bardzo poważnych wszelki wypadek jednak bądź ostrożna, zainwestuj w dyktafon (nagranie pogróżek i udokumentowanie "piekła"). Czarna Kotka:No łamali granice przekraczający ja oszukani i często zmuszani do tego ludzie. Rozumiem że to spokojnie usprawiedliwia wypieprzanie ludzi, w tym kobiet i dzieci na bagna i niech tam zdychają, byle po Mniej więcej tak. 4 Odpowiedź przez strzała 2014-03-25 01:32:51 strzała 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-08-01 Posty: 4,600 Odp: Matka chce mnie zniszczyć Przepraszam za uwagę, ale sama chyba trochę namieszałaś sobie w życiu wpisując w metrykę dziecka niewłaściwego teraz nagle wojna, bo się odmieniło. Nie wiem, czemu to wszystko miało kochankiem jesteś 3lata, z mężem od 4 lat w nieformalnej separacji. Syn jest kochanka i ma 3 się w dom?A może akurat Twoja matka zauważa więcej z boku i nie chce żeby działa Ci się krzywda?Jakie piekło Ci urządziła? Są dwie drogi, aby przeżyć życie. Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem. Druga to żyć tak, jakby cudem było wszystko... 5 Odpowiedź przez zwykły facet 2014-03-25 09:33:13 zwykły facet Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-08-31 Posty: 870 Wiek: 38 Odp: Matka chce mnie zniszczyć Rzadko kiedy matka występuje w takim sporze przeciwko własnemu dziecku bez żadnego powodu. Jakieś drugie dno całej sytuacji o którym zapomniałaś napisać? Napisz coś więcej o swoich relacjach z matką,dlaczego się rozstaliście z mężem bo ciężko coś doradzić nie znając żadnych szczegółów oprócz twojego wkurzenia na matkę. Jeśli chcesz coś zmienić w swoim życiu to po prostu zmień coś w swoim życiu. 6 Odpowiedź przez KasiaLas 2014-03-25 10:53:59 KasiaLas Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-03-25 Posty: 8 Odp: Matka chce mnie zniszczyćprzykre 7 Odpowiedź przez kama33 2014-03-25 22:28:36 kama33 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-12-06 Posty: 16 Odp: Matka chce mnie zniszczyć zwykły facet napisał/a:Rzadko kiedy matka występuje w takim sporze przeciwko własnemu dziecku bez żadnego powodu. Jakieś drugie dno całej sytuacji o którym zapomniałaś napisać? Napisz coś więcej o swoich relacjach z matką,dlaczego się rozstaliście z mężem bo ciężko coś doradzić nie znając żadnych szczegółów oprócz twojego wkurzenia na tym zawiniłam że mam dziecko z innym facetem, że chcę zacząć życie na nowo. To właśnie matki się bałam i męczyłam się w tym toksycznym związku, ale wreszcie zdobyłam się na odwagę i chcę wyprostować wszystkie sprawy Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Jeśli mam jakąś zachciankę robię wszystko żeby ją zdobyć. Wykorzystuje ludzi do własnych potrzeb. Czuję, że jestem obojętny. Jedyną osobą, która kocham jest mój brat. Muszę go chronić za wszelką cenę. Przepraszam za niespójność tekstu, ale nie jest to moja wina. Proszę o pomoc. Nie chcę żeby moja potrzeba stała się
- Wierz mi, zrobiłabym wszystko, żeby żył - mówi Beata. - Bardzo mi go brakuje. Był nie tylko moim synem, ale najlepszym przyjacielem, godzinami rozmawialiśmy o wszystkim i niczym. Był otwarty. Ja nigdy z mamą tak nie rozmawiałam, nie zwierzałam się tak jak on. Beata mieszka w Katowicach. Ma 42 lata. Jest kasjerką w supermarkecie. Od 23 lat w stałym związku. Interesuje się wycieczkami górskimi, muzyką, dobrym filmem. Aż do tamtego poranka po sylwestrze, kiedy stała na strychu swojego domu, przytrzymując na sznurze bezwładne ciało syna, nic nie wskazywało na to, że jej dziecko targnie się na własne życie. Najpierw poznała, czym jest ból po stracie dziecka. Następnie doświadczyła wrogości ze strony Kościoła i najbliższego otoczenia. Państwo pozostaje obojętne na los takich jak ona. Typowy samobójca Syn Beaty pod wieloma względami tworzy profil typowego polskiego samobójcy. Podobnie jak czterech na pięciu samobójców był mężczyzną. Tak jak 75 proc. z nich powiesił się. W chwili śmierci miał 21 lat, a właśnie osoby z grupy wiekowej 16-21 lat najczęściej porywają się na własne życie. - Pierwszą przyczyną samobójstw są konflikty rodzinne - informuje prof. Brunon Hołyst, prezes Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego i autor pierwszych polskich badań dotyczących samobójstw z 1975 roku. - Kolejna to konflikty w szkole. A następna, około 12-13 proc. wszystkich przypadków, to nieodwzajemniona miłość. Syn Beaty zalicza się do tej trzeciej grupy. Do chwili, gdy się zakochał, był najzwyklejszym w świecie nastolatkiem. Zdolnym, choć bez wielkiego zapału do nauki. Lubianym przez kolegów. Fanem piłki nożnej i Ruchu Chorzów. Po zakończeniu edukacji zatrudnił się w supermarkecie. Spotykał się z wieloma dziewczynami, ale to nigdy nie było nic poważnego. Aż do chwili, gdy w wieku 18 lat poznał przez internet 16-letnią dziewczynę. To była typowa nastoletnia miłość - gorąca, lekkomyślna i prowadząca wprost w ślepy zaułek. - Po paru miesiącach zaczęli ze sobą sypiać - wspomina Beata. - Gdy przyszedł do mnie z testem ciążowym, nogi się pode mną ugięły. Wtedy jeszcze nie była w ciąży. Ale powiedział, że starają się o dziecko. Zabroniłam mu się z nią spotykać i kategorycznie zabroniłam jej przychodzić do naszego domu. Mogłam mówić jedno, a oni i tak robili drugie. Po dwóch miesiącach od tego zdarzenia okazało się, że dziewczyna jest w chcianej ciąży. Mimo sprzeciwu rodziny dziewczyny, chłopak walczył o dziecko. Gdy synek miał pół roku, udało mu się nawet doprowadzić do zaręczyn. Jednak wkrótce potem coś zaczęło się psuć. - Pewnego dnia, gdy syn zadzwonił do niej, odebrał chłopak i powiedział mu, żeby "odpieprzył się od jego dziewczyny" - wspomina Beata. - Od tego czasu zaczęły się kłopoty z widzeniem dziecka. Syn Beaty był załamany. Chcąc, aby wyszedł na prostą, matka poznała go z córką swojej koleżanki z pracy. Znowu się zakochał, jednak i tamten związek nie wypalił. Chłopak zamknął się w sobie. Przestał wychodzić z domu. - Komputer, praca, tak wyglądało jego życie - mówi Beata. - Wiedziałam, że jest coś nie tak, ale nigdy bym nie przypuszczała, że szykuje samobójstwo. Przeczytaj też: Sygnały w próżni Ale czy rodzice w ogóle mogą przewidzieć taki rozwój sytuacji? Małgorzata Ostrowska, prezes zarządu fundacji "By iść dalej", która zajmuje się niesieniem pomocy rodzinom i bliskim po stracie dziecka, zaleca zwracanie uwagi na zmiany w zachowaniu dziecka. - Na pewno nie powinny zostać zignorowane przez rodzica takie zmiany jak wycofanie się, smutek, przygnębienie, utrata dotychczasowych zainteresowań, izolacja od grupy rówieśniczej - wylicza. Prof. Hołyst dzieli sygnały związane z możliwością planów samobójczych na dwie grupy: werbalne i behawioralne. Te pierwsze są związane z deklaracjami: - Dzieci mówią rodzicom: "Nie chce mi się żyć", "Mam dość tego życia" - mówi. Zachowania behawioralne wskazują na podejmowanie ostatnich decyzji w życiu: - Dziecko mówi: "Mamusiu, oddaj moją książkę", "Oddaj moje długi", "Zadzwoń, że nie mogę być jutro na imieninach" - mówi. - Można powiedzieć, że dziecko porządkuje w ten sposób sprawy ziemskie. Tyle że czasami żadne oznaki nie wskazują na samobójstwo. - To jest bardzo skomplikowany problem - mówi prof. Hołyst. - Każdy przypadek jest bardzo indywidualny. Choć napisałem już cztery książki na ten temat, mam wrażenie, że coraz mniej wiem. A czasami sygnały o przygotowywanym samobójstwie kierowane są w zupełnie inną stronę. Wtedy rodzic dowiaduje się o nich, gdy jest już na późno. Tak właśnie było w przypadku syna Beaty. Nadszedł sylwester 2009 roku. Chłopakowi przez cały grudzień nie udało się spotkać ze swoim dzieckiem. Z kolei nowa sympatia wyraźnie go unikała, w ostatniej chwili odwołując wspólne wyjście na imprezę. Sylwestra spędził więc w domu z matką. Jego brat bawił się w tym czasie u swojej dziewczyny, a ojciec pracował na nocną zmianę. Wypili po lampce wina i niedługo po północy każde udało się do własnej sypialni. - Gdy się obudziłam, była po chwili dopiero wstałam, było tak cicho, mówię: zrobię śniadanie - odtwarza w pamięci tamte chwile Beata. - Gdy wstałam i zobaczyłam, że w pokoju syna świeci się światło, nie wiem czemu, ale wiedziałam, że coś się stało. To były sekundy, wyskoczyłam na strych, obok mojego mieszkania, syn wisiał, chwyciłam go i trzymałam, i krzyczałam, aż przyleciał mąż i go zabrał. Byłam w takim szoku, że niewiele pamiętałam... Uciekłam... Mieszkam w rodzinnej kamienicy, każdy ma piętro, ja, siostra i mama. Mąż, siostra i młodszy syn reanimowali go do przyjazdu karetki, niestety było za późno. Już po wszystkim Beata dowiedziała się, że syn przez dłuższy czas wysyłał do otoczenia sygnały o planowanym samobójstwie. Od dwóch tygodni mówił swojej dziewczynie, że planuje się zabić. O jego zamiarach wiedziała także matka dziewczyny, koleżanka Beaty z pracy. Nawet tamtej sylwestrowej nocy pisał do dziewczyny SMS-y, że chce się zabić. - Jakim trzeba być człowiekiem, żeby nie pomóc młodemu chłopakowi, ojcu dziecka? - pyta Beata. - Mama i jej córka, wiedziały, że on planował samobójstwo i nie zareagowały. Matka dziewczyny powiedziała mi, że córka nie przyszła na randkę, bo miała okres i zabrudziłaby mi łóżko, a nie powiedziała, że mój syn chce się zabić! Syn Beaty pozostawił też listy. Jeden do matki, że bardzo ją kocha, ale dalej nie chce już tak żyć. Drugi do dziewczyny, że bardzo ją kocha, ale ona nie chce go zrozumieć i mu pomóc. - Zaczął jeszcze pisać list do syna - mówi Beata. - Ale nie dokończył... Alkoholik, świr, bezbożnik Po śmierci dziecka rodzina pozostaje z wieloma problemami. Pierwszym, najbardziej oczywistym, jest żałoba. - Każda śmierć, a szczególnie samobójcza, powoduje deprywację potrzeb u co najmniej 20 osób - mówi prof. Hołyst. Wszystkie te osoby przeżywają żałobę po śmierci bliskiego sobie człowieka. Jednak kolejne problemy dotyczą już tylko najbliższej rodziny. - Rodzice, których dzieci popełniły samobójstwo, muszą dodatkowo zmierzyć się z poczuciem winy, że to ich dziecko samo zadecydowało, aby odebrać sobie życie - mówi Małgorzata Ostrowska z "By iść dalej", która styka się z takimi osobami podczas grupowych terapii w jej fundacji. - Rodzice nieustannie potępiają siebie, zadając sobie wciąż pytanie: "Co takiego zrobiłem lub powiedziałem, że moje dziecko odebrało sobie życie?". Tacy rodzice przeżywają uczucia klęski i odrzucenia, a także bezsilności. Trzeci problem dotyczy dalszego funkcjonowania rodziny w społeczeństwie. Ten problem w wyjątkowo drastyczny sposób dotknął Beatę. - Po śmierci syna dowiedziałam się ze był debilem, alkoholikiem, ćpunem - wylicza, zaznaczając, że na ostatniej imprezie był na rok przed samobójstwem. - Mama dziewczyny, z którą ma dziecko, opowiadała na prawo i lewo, że zabił się, bo nie płacił alimentów, chociaż mam wszystkie potwierdzenia wpłat - dodaje. Eksperci przyznają, że w takich przypadkach rodzina staje się nosicielem pretensji i żalów, a także czuje się napiętnowana. Dlatego też często próbuje ukryć prawdziwą przyczynę śmierci dziecka. Prof. Hołyst wspomina sprawę zgonu dziecka, w której uczestniczył jako biegły. - To było ewidentne samobójstwo - mówi. - Jednak matka chciała, żebym w opinii napisał, że to było zabójstwo. Oferowała mi za to 20 jajek. Odpowiedziałem, że bardzo dziękuję, ale mam swoje w lodówce. Chodzi o to, że ofiarom zabójstw wszyscy współczują, w przeciwieństwie do ofiar samobójstw. Beata niczego nie ukrywała. W zamian spotkała się z brakiem współczucia ze strony instytucji kojarzonej zwykle z miłosierdziem: - Proboszcz stwierdził, że nie pochowa syna, bo był bezbożnikiem - mówi Beata. Po swoich doświadczeniach ma pretensję do księży, którzy na lekcjach religii "wpajają młodzieży, że samobójcy to idioci i świry, a nie ludzie z problemami". Rodzinie Beaty udało się w końcu uzyskać zgodę na kościelny pochówek syna dzięki interwencji biskupa. Jednak prof. Hołyst przyznaje, że postawa Kościoła w tej sprawie pozostawia wiele do życzenia. - Nie wyobraża pan sobie, jak ludzie na wsi doceniają fakt, że ksiądz odmawia takiego pochówku. Bo to przecież bezbożnik, grzesznik i łobuz - mówi prof. Hołyst. - Rodzice, których dziecko popełniło samobójstwo, czują się wyizolowani ze społeczeństwa - dodaje Małgorzata Ostrowska - Jest to temat tabu. Zamiast wsparcia ze strony otoczenia, rodzice tacy są skazani na samotność i konieczność uporania się z problemem samemu. Państwo umywa ręce Syn Beaty był jedną z 4 384 osób, które odebrały sobie życie w Polsce w 2009 roku. Tego samego roku na polskich drogach poniosły śmierć 4 572 osoby. Porównanie nieprzypadkowe, bo od lat liczba samobójców i ofiar wypadków drogowych pozostaje na podobnym poziomie. - Dlaczego więc tyle się mówi o ofiarach wypadków drogowych, a o samobójstwach nie? - pyta prof. Hołyst, by zaraz udzielić na to pytanie odpowiedzi: - Bo w sytuacjach samobójstw przynajmniej częściową winę ponosi państwo, natomiast odpowiedzialność za wypadki drogowe przerzuca się na użytkowników dróg. Łatwo jest oskarżać kogoś, a nie siebie samego. Wśród przyczyn wysokiej liczby samobójstw prof. Hołyst wymienia "wadliwy system wychowania", "czynniki ekonomiczne", a także "wadliwą politykę społeczną". - Nie mamy żadnych programów zapobiegania samobójstwom - oburza się prof. Hołyst. Pod tym względem Polska należy do ewenementów nie tylko w Europie, ale i na świecie. Być może dlatego nasz kraj przesunął się ze środka ku górze na liście krajów o najwyższym współczynniku samobójstw na świecie. - Polska zajmowała dotychczas środkową pozycję ze współczynnikiem 13 samobójstw na 100 000 mieszkańców. Teraz jednak tych samobójstw przybywa. W tej chwili jest to 15 samobójstw na 100 000 mieszkańców - informuje prof. Hołyst. Reakcja w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej na pytania dotyczące programów zapobiegania samobójstwom zdaje się potwierdzać tezę prof. Hołysta o unikaniu przez państwo jakiejkolwiek odpowiedzialności za ten istotny społeczny problem. "W odpowiedzi na Pana pytanie informujemy, że co prawda MPiPS odpowiada za kształt pomocy społecznej w Polsce, ale nie ma wpływu na ilość samobójstw popełnianych np. z powodu zawodów miłosnych" - odpowiada Bożena Diaby, rzeczniczka prasowa ministerstwa. Większe zainteresowanie tematem wykazuje Ministerstwo Zdrowia, lecz w nadesłanym przez rzecznika Piotra Olechno oświadczeniu brak konkretów. Można się z niego dowiedzieć o rozporządzeniu Rady Ministrów "w sprawie Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego", w ramach którego minister zdrowia "opracuje, a następnie wdroży program zapobiegania samobójstwom, natomiast Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania - program zapobiegania samobójstwom wśród dzieci i młodzieży". Jak ma wyglądać taki program? Kiedy zostanie wdrożony? Nie wiadomo. Beata i jej rodzina pozostają sami ze swoim dramatem. - Nikt nawet nie spytał, co się stało. Dlaczego? - pyta rozżalona. Odpowiedzi na to pytanie nie udzieli Beacie ani niewyedukowane społeczeństwo, ani niemiłosierny Kościół, ani niezainteresowane państwo. Wobec samobójstw panuje w Polsce zgodne milczenie, zarówno na poziomie instytucjonalnym jak i czysto ludzkim. Szkoda, bo jak mówi prof. Hołyst, "najlepszą metodą zapobiegania samobójstwom jest zwykła ludzka życzliwość". (M. Mikołajska)
Mam 28 lat - od 21 roku życia co miesiąc przelewam na jej konto (Mama mieszka w innym mieście) pieniądze aż do teraz - ciężko pracowałam, nie miałam rodziny, zarobki były dobre. Za moje pieniądze Mama zrobła
Ja przez rodziców będę sam do końca życia i mam jeszcze im za to dziękować? Przecież moja mama każdą dziewczynę, którą ja poznaję traktuje jak swoją rywalkę, patrzy się na nią spod oka, tata kiedyś do mojej dziewczyny powiedział "co pani planuje wobec mojego syna? a będzie umiała się pani nim zaopiekować?" i dziewczyna wtedy ze mną zerwała, bo zrobiło się jej głupio, nie wiedziała jak się zachować, co powiedzieć i odeszła ode mnie. Rodzice mnie całkowicie ubezwłasnowolnili, ja nie mam w ogóle życia osobistego, prywatnego, ja robię to co rodzice mi każą, mimo, że mieszkam sam. Nawet nie mogę pojechać sobie rowerem na spacer, bo jak rodzice zadzwonią do mnie i mnie nie będzie w domu, to co wtedy? Albo jak wsiądą w samochód i przyjadą do mnie z wałówką(tak jak zawsze), to będzie dom zamknięty. Dlatego muszę siedzieć w domu i czekać, bo może rodzice zadzwonią albo przyjadą. A jak mnie nie ma w domu, to potem słyszę "gdzie cię znowu nosi? i znowu nie ma ciebie w domu?"... "ZNOWU"... ja wychodzę z domu tylko do sklepu, a jak pojadę gdzieś dalej rowerem, to raz na miesiąc do banku zapłacić rachunki i potem znowu wracam do domu. Nikt by nie chciał mieć takiego życia jak ja. Moje najlepsze lata już minęły, lata, w których powinienem chodzić na dyskoteki, zabawy, bawić się, szaleć, chodzić na randki itd, to ja siedziałem z rodzicami w domu, bo mnie nigdzie nie puszczali. Teraz mieszkam sam, ale nic się nie zmieniło, to tylko takie pozory, że jestem samodzielny, a tak na prawdę kilka razy w tygodniu muszę się im meldować ze wszystkiego, sami dzwonią i wypytują "a co miałeś dzisiaj na obiad, a tak z ciekawości pytam, a wiesz... załóż tę żółtą koszulkę, a tamtą niebieską odłóż do prania, jak przyjadę to wezmę i ci wypiorę, a poprzenosiłeś drewno w ogródku? nie? to masz poprzenosić, bo za kilka dni ojciec ci przywiezie następną porcję drewna. Weź powyrywaj te chwasty w ogródku, przyszedł już rachunek za prąd? A ile masz do zapłacenia?" i tak wygląda każda rozmowa przez telefon. Facet 30 lat ze swoją mamusią. To jest normalne? Normalni rodzice jak syn im powie "idę do zakonu", to rozpaczają, są nieszczęśliwi, bo chcą mieć wnuki. A jak ja rodzicom powiedziałem że idę do zakonu, to moja mama powiedziała "to twoje życie, ty o nim decydujesz, a wiesz, to nawet nie jest taki zły pomysł, jak chcesz to idź". Ale jak powiem "mamo, żenię się", to zaraz będzie "przyprowadź ją do domu, chcemy ją poznać, zaraz będą jej zadawać bardzo krępujące pytania i skończy się tak jak kiedyś, że dziewczyna się wystraszy i ucieknie, a rodzice mi wtedy widać że z zadowoleniem "nie martw się, widocznie nie była ciebie warta, poznasz inną, a jak nawet nie poznasz, to samemu też można żyć".. tak mi ciągle mówią. Rodzice mi nawet kolegów wybierali, nawet jak już byłem dorosły i mieszkałem sam, jakieś 3 lata temu, jak przyjechał do mnie mój znajomy, moi rodzice go nie lubią, akurat pech chciał, że wtedy rodzice też do mnie przyjechali, jak on był u mnie. I rodzice mi powiedzieli po cichu "niech on da ci spokój, znajdź sobie innego kolegę". Ten mój znajomy ma 50 lat, mieszka z dziewczyną, która ma 23 lata, to jego żona. W wieku 22-23 lat jak jeszcze mieszkałem z rodzicami, to musiałem piwo wnosić do domu pod kurtką, jak chciałem się napić, bo mi zabraniali pić piwo.. rodzice w ogóle wszystkiego mi zabraniali. Moi rówieśnicy bawili się przed blokiem a ja siedziałem w domu z rodzicami. Rodzice mnie odprowadzali do szkoły jak miałem 12-13 lat i cała szkoła się ze mnie śmiała, a jak oni nie mogli, to prosili sąsiadów. Moja mama miała stały kontakt z moimi nauczycielami, wiedziała o każdym moim ruchu w szkole, odrabiała za mnie lekcje, sprawdzała mi zeszyty, nawet jak już chodziłem do szkoły średniej, jak miałem 17 lat. Mama mnie kąpała, jak miałem 12 lat, spała ze mną jeszcze w wieku 10 lat. To są normalni rodzice? Oni zrobili ze mnie nieporadnego życiowo kalekę i przez nich będę sam do końca życia, a oni się jeszcze z tego cieszą.
Traduzioni in contesto per "zabić się" in polacco-italiano da Reverso Context: dać się zabić, próbował się zabić, próbowała się zabić, daj się zabić, chce się zabić Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 00:34 gdy ktoś na prawdę chce popełnić samobójstwo to nikomu o tym nie mówi, także możesz być spokojna że twoja mama nie chce tego zrobić Conchi odpowiedział(a) o 04:23: No oby, bo to wygląda inaczej ona mi chce wyjsc z domu, mówiła zebym sienie zdziwila jak niewstanie nie poznaje jej odpowiedział(a) o 00:36 1. Poinformuj kogoś z rodziny już kogoś poinformujesz zatrzymaj swoją mame i porozmawiaj z nią o tym do czasu aż ktoś przyjdziejestem w szoku ;-; Conchi odpowiedział(a) o 04:23: Dzwonić gdzieś po karetke? odpowiedział(a) o 14:49: poco kolwiek Uważasz, że ktoś się myli? lub Katarzyna J. Piotrowska. Specjalistka ds. marketingu i PR, konferansjerka, blogerka, żona, mama, współtwórczyni Vicommi Media. Ekspertka w komunikacji firm z branży medycznej i farmaceutycznej, entuzjastka mediów, wieloletnia redaktor naczelna serwisów medycznych. zapytał(a) o 10:44 Czy moja mama chce się zabić? W tekturowym pudełku znalazłam coś takiego (narysowałam, bo nie mogłam zrobić zdjęcia) wiem, że miało napis chyba GLICEROLI czy coś takiego, to coś było połączone ze sobą, ale można było łatwo oderwać, CZY TO SĄ JAKIEŚ NABOJE? Moja mama chce się zabić?: To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 14:40: To opakowanie, a w środku tabletki dopochwowe. Odpowiedzi Spokojnie to chyba jest Gliceryna albo coś ale nie naboje Ikorek odpowiedział(a) o 10:46 Ha ha hano tego tu jeszcze nie byłotak twoja matka ma 24 h na dobe myśli samobójcze i chce się zabićno weź ty się puknij w ten łeb blocked odpowiedział(a) o 22:04 Myślę, że nie chce się zabić Jezu... To tabletki dopochwowe a nie naboje xD Uważasz, że ktoś się myli? lub
To jest niemożliwe. Dlatego zachęcam wszystkie osoby o zacięciu psychologicznym, żeby przygotowywać się jako interwent kryzysowy lub terapeuta. Bardzo potrzeba ludzi do pracy. Jestem po wielu rozmowach z nauczycielami. Mówią, że nastąpiła moda na „bycie w terapii”, na „kryzys psychiczny”. To stało się trendy.
Wypowiedź Wałęsy odbiła się szerokim echem w rosyjskich mediach, w których proponowano nawet ogłoszenie nagrody za głowę byłego polskiego prezydenta. - Powiedziałem, że powinniśmy pomóc Rosjanom zmienić ten system, bo to byłoby dla nich lepsze. Jeśli nie uda się w taki sposób, to trzeba pamiętać, że w Rosji jest ponad 60 narodów zdobytych w podobny sposób, w jaki dziś Rosja próbuje zdobyć Ukrainę. W związku z tym trzeba pomóc tym narodom odzyskać swoją wolność, suwerenność, a wtedy Rosja będzie liczyła 50 milionów mieszkańców, nie więcej. Mówiłem to w tym wywiadzie i w wielu innych miejscach. Mówiłem i będę mówił - stwierdził Wałęsa pytany o to czy dziś wycofałby się ze swoich wcześniejszych słów. Czytaj więcej Zdaniem Wałęsy "Zachód musi przekonać Rosjan, że giną na wojnie, są powoływani do wojska, żeby zabijać Ukraińców, dlatego że Putinowi - człowiekowi, który sprawuje władzę już zbyt wiele kadencji - pozwala na to obowiązujący w ich kraju system polityczny". Jednocześnie były polski prezydent podkreślił, że "jest przyjacielem Rosjan". - Próbuję pomóc im zmienić system polityczny, by nie ginęli - stwierdził. Na pytanie o propozycję wyznaczenia nagrody w wysokości 5 mln euro za jego głowę, Wałęsa odparł, że "nie muszą wydawać tych pięciu milionów". Zadeklarował, że "jest gotów jechać do Moskwy nawet natychmiast" i "spotkać się z tymi, którzy opowiadają o nim głupoty". Jednocześnie Wałęsa zadeklarował, że nie obawia się o swoje życie. - Ja już swoje życie przeżyłem, jestem spakowany i nie boję się śmierci. Nawet zastanawiam się, jak będę przywitany po tamtej stronie - odparł. Powiedziałbym Putinowi wprost: "panie prezydencie Putin, straszy mnie pan czołgami i bronią atomową. A czy pan wie, że ja mam lepsze zabawki od pana? Lech Wałęsa, były prezydent Wałęsa zadeklarował też, że gdyby "mógł mówić w imieniu Zachodu, do którego się zalicza", wówczas mógłby porozmawiać z prezydentem Rosji, Władimirem Putinem. - Powiedziałbym mu wprost: "panie prezydencie Putin, straszy mnie pan czołgami i bronią atomową. A czy pan wie, że ja mam lepsze zabawki od pana? Tylko, że ja nie chcę pana zabić i nie chcę walczyć w taki sposób, dlatego proszę pana, panie prezydencie, nie zmuszaj mnie, bym użył takiego samego argumentu, jakim ty straszysz mnie. Bo jeśli ja go użyję, to ty nie przeżyjesz. Jeżeli nie wierzysz, to ci pokażę". I pokazałbym mu broń Zachodu, która jest lepsza od rosyjskiej - stwierdził. Zdaniem Wałęsy "gdyby Putin zrozumiał, że jest słabszy, że nie ma szans na wygraną, to by nie walczył".
Te objawy powinny nas zaniepokoić. — Myślę, że my zdaniem ludzi, nie mamy prawa mieć pieniędzy, majątku, żyć na wysokim poziomie. Zdarzało mi się, że zgłaszały się do mnie rodziny
Cześć. Jeśli google poka­za­ło Ci ten tekst, to zna­czy, że szu­kasz recep­ty, jak ze sobą skoń­czyć i jak sku­tecz­nie i bez­bo­le­śnie się zabić. Masz dość, życie Ci doje­ba­ło tak, że cięż­ko się pod­nieść, więc się na to życie wypi­nasz. Rozu­miem to. Pocze­kaj, nie zamy­kaj okien­ka, prze­czy­taj do koń­ca – i tak chcesz się zabić, więc czas się dla Cie­bie nie liczy i nie musisz się śpie­szyć, praw­da? Obie­caj, że prze­czy­tasz do koń­ca, ok? Poczy­taj do koń­ca. A na koń­cu zdra­dzę Ci prze­pis na bar­dzo sku­tecz­ne samo­bój­stwo. Cza­sa­mi też jest bezbolesne. STOP, nie przewijaj! Obietnica to obietnica! Czytaj do końca! Poświęć mi te kil­ka chwil, a ja w zamian zdra­dzę Ci naj­lep­szy i stu­pro­cen­to­wo sku­tecz­ny spo­sób na śmierć. Ale naj­pierw powspo­mi­naj ze mną, sta­rusz­kiem. Lubię wspo­mi­nać obra­za­mi, tak mi łatwiej. Poka­żę Ci kil­ka moich wspomnień. 6. miejsce na liście przyczyn samobójstw – śmierć bliskiej osoby* Mam takie zdję­cie, gdzie mam kil­ka lat i jem deli­cje. Nawet tele­fon z ugry­zio­nym jabł­kiem nie daje teraz tyle rado­ści, co deli­cje w PRL’u. Mały blon­da­sek uśmiech­nię­ty od ucha do ucha, wyma­za­ny cze­ko­la­dą sie­dzi w oknie i jest szczęśliwy. Mam też zdję­cie z komu­nii. Mniej wię­cej parę mie­się­cy po tym, jak moja Mama zmar­ła na raka. Nie uśmie­cham się na tym zdjęciu. 4. miejsce na liście przyczyn samobójstw – zawód miłosny* Mam takie zdję­cie, gdzie mam jakieś 12 lat i sto­ję z bra­tem pod Smo­kiem Wawel­skim. Upa­sio­ny jestem tak, że zza mnie nie widać smo­ka. Tego same­go roku na waka­cje jadę na kolo­nie – dziew­czy­ny hur­tem robią sobie ze mnie pośmie­wi­sko. Naj­gło­śniej śmie­je się ta, w któ­rej się bez­na­dziej­nie zakochałem. 8. miejsce na liście przyczyn samobójstw – popełnienie przestępstwa, wykroczenia* Na tych samych kolo­niach chło­pa­ki też pró­bo­wa­li zro­bić sobie ze mnie chłop­ca do bicia. Ja biłem moc­niej – jeden wylą­do­wał w szpi­ta­lu na szy­ciu łuku brwio­we­go. To był ostat­ni dzień kolo­nii, dzień wyjaz­du – całą dro­gę byłem śmier­tel­nie prze­ra­żo­ny mili­cją, któ­ra mia­ła na mnie cze­kać no i rodzi­ca­mi. Moimi (Tato się oże­nił dru­gi raz i mam dru­gą Mamę) i jego. Z kolo­nii nie mam zdjęć, ale widzę w myślach szy­ty czar­ną nit­ką łuk brwio­wy. I kra­ty, bo prze­cież pój­dę do więzienia. 1. miejsce na liście przyczyn samobójstw – nieporozumienia rodzinne* Potem w cią­gu może pół roku wyro­słem o dobre 20cm, zaczął się wiek doj­rze­wa­nia i zosta­łem umiar­ko­wa­nie zbun­to­wa­nym nasto­lat­kiem. Pamię­tam, jak dosta­łem od Ojca z liścia w twarz. Nie pamię­tam za co, ale pew­nie za nic aż tak waż­ne­go. Pamię­tam, że nie chcia­łem wra­cać do domu po szko­le. Ani tego dnia. Ani nigdy. Pamię­tam, że pięk­nie kwi­tły wiśnie i ten obraz mam w głowie. 9. miejsce na liście przyczyn samobójstw – problemy szkolne* Skoń­czy­łem liceum, dosta­łem się na stu­dia. Na wyma­rzo­ną infor­ma­ty­kę. Gdzie na pierw­szym roku tra­fi­łem na kole­sia, któ­ry miał jakieś pro­ble­my z żoną, bo zna­la­zła sobie młod­sze­go. I te pro­ble­my roz­ła­do­wy­wał sobie na nas. Uwa­lił jakieś 80% roku. Kurs powtór­ko­wy w następ­nym seme­strze mie­li­śmy nie­ja­ko z auto­ma­tu, chy­ba nawet nie musie­li­śmy za nie­go pła­cić. Na kur­sie uwa­lił tyl­ko poło­wę, w tym mnie. Rok póź­niej skre­śli­li mnie z listy stu­den­tów za “nie­za­do­wa­la­ją­ce wyni­ki w nauce”. Opo­wia­da­nie o tym, jak sobie zała­twia­łem odro­cze­nie na WKU jest nawet śmiesz­ne, kie­dyś może tu wró­cisz i je prze­czy­tasz. Pamię­tam, jak poje­cha­łem 600km do domu po skre­śle­niu. Pamię­tam tekst: “Przy­je­cha­łeś tyl­ko po to, żeby nam powie­dzieć, że Cię wywa­li­li?” “Tak. Pro­sto w oczy. Ale wra­cam na stu­dia z powro­tem, bo już zała­twi­łem ponow­ne przy­ję­cie.” Może sobie dośpie­wu­ję, ale pamię­tam dziw­ny błysk w oczach Rodzi­ców – takie pomie­sza­nie wiel­kie­go zawo­du z wiel­kim uznaniem. 7. miejsce na liście przyczyn samobójstw – nagła utrata źródeł utrzymania* Chwi­lę póź­niej mi powie­dzie­li, że sko­ro nie umiem doce­nić tego, co mi ofia­ro­wu­ją, to od dzi­siaj zakrę­ca­my kurek z kasą. Pamię­tam, że odpo­wie­dzia­łem “Pora­dzę sobie”. I pamię­tam, jaki mia­łem zacię­ty wyraz twa­rzy w lustrze. I jak bar­dzo się bałem, co będzie dalej. 11. miejsce na liście przyczyn samobójstw – niepożądana ciąża* Misiek nigdy nie był nie­chcia­ny. Kocha­łem go i kocham nadal od pierw­szych chwil jego ist­nie­nia. Ale fakt, nie­pla­no­wa­ny był. Zapla­no­wał się sam jakieś 2 lata po tej roz­mo­wie powy­żej, kie­dy oby­dwo­je byli­śmy na stu­diach. Zapla­no­wał się jakieś 5 lat przed naszy­mi pla­na­mi. Może tro­chę skom­pli­ko­wał nam życie, ale na pew­no nas uszczę­śli­wił i dał cel w życiu. 5. miejsce na liście przyczyn samobójstw – warunki ekonomiczne* 24 lata. Oby­dwo­je stu­den­ci. Brak pra­cy. Brak sta­łe­go źró­dła utrzy­ma­nia. Brak per­spek­tyw. Dziec­ko. Syn. Misiek. Moja miłość i duma. I to dzię­ki Nie­mu, Jego Mamie a mojej Małej­Żon­ce ukoń­czy­łem wresz­cie swo­je stu­dia i wzią­łem się za sie­bie. Obro­ni­łem się, zna­la­złem pra­cę, wysze­dłem na ludzi. Mia­łem po co i dla kogo żyć. Teraz, kie­dy Misiek ma Bra­ta tych powo­dów mam jesz­cze więcej. A wyda­wać by się mogło, że już kil­ka razy powi­nie­nem się pod­dać, prawda? Chcesz sku­tecz­ne­go prze­pi­su na śmierć? Chcesz wie­dzieć, jak sku­tecz­nie się zabić? Żyj! Pełnią życia, całą piersią, całym sobą. Nie znam nikogo, kto żył i nie umarł. Ale są tacy, którzy choć umarli, to tak naprawdę nie żyli. Nie odbie­raj sobie życia, bo ono jest piękne. Jest cudow­ne i nie­po­wta­rzal­ne. Jest Two­je i niczy­je inne nie będzie. Popatrz na zdję­cia na samym dole – nie widzisz pięk­na życia w naj­czyst­szej postaci? Jeśli mi nie wie­rzysz, jeśli tra­cisz wia­rę w to, że war­to żyć, to cho­ciaż weź tele­fon i zadzwoń na poniż­sze numery: 116 123 – Tele­fon zaufa­nia dla osób doro­słych w kry­zy­sie emocjonalnym 22 425 98 48 – Tele­fo­nicz­na pierw­sza pomoc psychologiczna 116 111 – Tele­fon zaufa­nia dla dzie­ci i młodzieży 801 120 002 – Ogól­no­pol­ski tele­fon dla ofiar prze­mo­cy w rodzi­nie “Nie­bie­ska Linia” 800 112 800 – “Tele­fon Nadziei” dla kobiet w cią­ży i matek w trud­nej sytu­acji życiowej Ja jestem tyl­ko zwy­kłym face­tem, któ­ry nie wie, jak ma pomóc komuś w potrze­bie. Mogę wycią­gnąć z rze­ki, z wra­ku samo­cho­du, zapro­sić na piwo czy pokle­pać po ramie­niu. Ale pod tymi nume­ra­mi sie­dzą ludzie, któ­rzy pomo­gą Ci zna­leźć plu­sy dodat­nie wśród tych ujemnych. Uwierz w to. Uwierz w siebie. Daj sobie szansę. Daj szan­sę życiu. PS. Tak, wiem – okła­ma­łem Cię. Ale jeśli rze­czy­wi­ście po prze­czy­ta­niu tego tek­stu znaj­dziesz sens w życiu, to chęt­nie wezmę na sie­bie takie grzechy. PS.* Przy­to­czy­łem sta­ty­sty­ki poli­cyj­ne za rok 2013 nie uwzględ­nia­jąc powo­du “Inne”
Wiele razy próbowałam się zabić nawet wiązałam już sznurek na szyji ale się bałam nie chce żyć bo życie jest dla mnie zbyt bolesne ten ból psychiczny jest odemnie silniejszy jest
Witam, mam 22 lata. Mieszkam z chłopakiem pracuje i studiuje. Wychowałam się bez ojca. Mama rozstala sie z moim ojcem jak bylam mala, natomiast teraz ma meza od 3,5 lat. Sprzedala mieszkanie i rzuciła fajna i dobrą prace, wyprowadzila sie do innego miasta z mężem ale widzimy sie co tydzien a niekiedy co pare dni. Kochają się, problem w tym ze kiedy sie z nim nie dogaduje (nawet sama ze soba) to pisze mi po 30 sms, ze czuje się źle jak służąca, że nie ma siły tego zmienić, ze mam nigdy nie ufać facetowi, ze mnie kocha miloscia bezwarunkową, chce zebym się przeprowadziła i mieszkała z nią,że ma dość wszystkiego,ze jestem jej najbliższa i nie ma nikogo innego. Wiem że kiedy się kłócą to wina leży po dwóch stronach (choc nie zawsze). Często się obraża o byle co, co jakiś czas wpada w ,,depresje** sama z siebie. Nie raz zostawiała komputer celowo żebym ja zobaczyła jak czyta na forum że chce się zabić. Truje mi życie codziennie pisze jakieś sms że jest jej źle, mam wrażenie że mam być na jej zawołanie i ma do mnie mnóstwo pretensji. Denerwują mnie te sms, że cały czas się użala nad sobą- ja jestem optymistką, ale męczy mnie to jej pisanie, obarcza mnie moimi problemami ma pretensje do calego swiata. Nie moze normalnie zadzwonic do mnie ze ma jakis problem tylko pisze do mnie to w taki sposób takie rzeczy i mnie to przeraża. Ona twierdzi że do psychologa nie pojdzie i nie potrzebuje nikogo kogo innego procz swojego męża oraz mnie, choć ja twierdze że powinna mieć koleżanke do ktorej bedzie mogła się wygadać. Udaje twardą, niezależna nie potrzebującą nikogo, nie ma rzeczy bez ktorej nie moglaby sie obejsć-tak twierdzi. Gdy sie widzimy nie mowi o problemach ale gdy jest klotnia choc jest rzadko, to znow sie zaczyna *sms na zywo*. Ja też mam swoje problemy, jak każdy ale nie mówię wszystkiego mamie każdego szczegółu, najczęściej próbuje swoje sprawy rozwiązywać sama. Czy to normalne że moja mama mówi mi o swoich problemach w szczegółach?Proszę o rade co zrobic lub jak sie zachowywac. Dziekuje :)
Moi rodzice pożegnali się z nami i poszli na górę. Moja mama jest zła. Widzę to po jej oczach. Nie podoba jej się, że dałam Aidenowi ponownie szansę. Trudno, ale będzie musiała się z tym pogodzić. Nie będę na siłę z Ethanem tylko po to żeby ona była szczęśliwa. Ja na pewno bym nie była.
Marika chciała się rozstać, myślała, że się z Maćkiem dogada. A on postanowił zabić ją i siebie. Paula Szewczyk. 25.11.2022. Matka Mariki Dzioby: Myślała, że się z Maćkiem dogada, rozstaną się. A on postanowił zabić ją i siebie (Fot. Maciej Wasilewski / Agencja Wyborcza.pl)
Oczywiście można gdybać, dlatego najlepiej zgłosić się do psychologa. Nie wiem z jakiego jest Pani miasta, ale warto poszukać dobrego specjalisty. Pomoc bezpłatną może Pani uzyskać w Poradni Zdrowia Psychicznego dla studentów, a także we wszystkich ośrodkach, które refunduje NFZ. Skierowania do psychologa nie potrzeba.
.